Recenzja Duck Detective: The Ghost of Glamping na Nintendo Switch

To nie jest nasze pierwsze spotkanie z tym kaczym detektywem. Ta przygodówka ukierunkowana na młodszego odbiorcę dała się poznać przy Duck Detective: The Secret Salami. Było to równy rok temu, a ten dziób znów będzie na tropie podejrzanych. Tym razem trafimy na obóz kempingowy, gdzie niegdyś prosperował dom strachów, a dziś to pole w opłakanym stanie i kilkoma namiotami na krzyż. Nieoczekiwanie zebrała się tam jednak całkiem barwna gromada postaci z influencerem, jego asystentką i cichą fanką na czele. Zaciągnięci przez swojego przyjaciela wywęszymy spisek, samemu zmagając się z rozstaniem i uzależnieniem od chleba.

Rok różnicy to nic w świecie gier, więc nie można oczekiwać tu dużej rewolucji. The Ghost of Glamping to sequel na wskroś bezpieczny, oferujący dokładnie te same założenia gameplayowe. Osobiście określam je, jako Golden Idol dla dzieci. Tu również kluczowe słowa będą naszym arsenałem, który należy odpowiednio wykorzystać na pociętym tekście. Wyrazy zbieramy poprzez rozmowy oraz obserwacje terenu.

Wielokrotnie natrafimy na przedmioty przenoszące nas do systemu lupy, którym przybliżymy sobie najmniejsze ukryte fakty. Pod naszym czujnym okiem będą również osoby. Ich wypisane na twarzach emocje i podejrzane znamiona. Wszystko by… zebrać słowa, które gra nam wyraźnie odznacza od całej reszty. Po zebraniu wszystkich można przejść do układanki, która pchnie fabułę naprzód.

Fabułę nie rezygnującą z humoru znanego z pierwowzoru. Detektyw wciąż jest zblazowany, zgorzkniały i nieustannie dryfujący w pamięci do dawnych, lepszych lat. Sama otoczka nadaje jednak temu znacznie ciekawszego oblicza. Stylistycznie to mimo woli zahacza o klasyczne opowieści Scooby Doo, które bawiły i nas za młodu. Będzie nieco mroczniej, nieco mniej pokracznie i zwyczajnie lepiej od poszukiwania Salami (jak to brzmi). Tam Happy Broccoli Games poszli na całość w krzywe zwierciadło, któremu tu nieco przykręcili kurek.

Niezmiennie pozostanie to przygoda na około 2 godziny, po których nie ma powodów na powrót. Każde nasze przejście będzie się wiązało z wymaksowaniem wszystkiego, bo tak działa ta gra. Musisz swoje odklikać, żeby zebrać wymagane/najlepiej wszystkie słowa, a mapa to wciąż garść pokoi, po których się przemieszczamy - nie zawsze do woli, bo fabularnie gra potrafi nas przytrzymać do rozwiązania jakiejś zagadki.

Styl graficzny oryginału został zachowany i dobrze by było się go trzymać przy kolejnych odsłonach (bo zakładam, że takowe się pojawią). Minimalistyczny, ale kolorowy i z toną uroku. Wszystko wyklejone jak w książce dla dzieci i z niezbędnym dla tego rocznika pełnym voice actingiem. Jakbyśmy dalej funkcjonowali w czasach, gdzie polski dubbing jest bardzo częsty w grach, a te wydawane są w kioskach, to taki Duck Detective zrobiłby furorę. Praktycznie mogliby go wydawać cyklicznie i długo by się nie znudził, choć warto mieć na uwadze, jak trudne jest tłumaczenie takich słownych gier - na czym wyłożył się ostatni Golden Idol.

Nie czuję potrzeby przesadnego rozwijania wątku. The Ghost of Glamping jest lepsze od Secret Salami, co głównie podyktowane jest miejscem osadzenia akcji. Kwestia subiektywna. Pewne jest jednak to, że jak ktoś docenił poszukiwania Salami, to będzie się dobrze bawił i tutaj. Sequel bezpieczny, ale w tym przypadku nie mam mu tego za złe. Osobiście, jakbym miał coś sugerować, to ograniczenie lupy i szukania słów, gdzie często żadne nie jest tym kluczowym. Jeżdżenie po ekranie w szukaniu punktów interaktywnych, to dość monotonny motyw. Więcej tekstów do wypełnienia, a będzie jeszcze lepiej. Tu wciąż jest szansa na rozwój.