Recenzja Arranger: A Role-Puzzling Adventure na Nintendo Switch

Gry logiczne wpadły w sztywny schemat, dzieląc wyzwanie na kilkadziesiąt leveli. Rosnący jest stopień trudności, często dodawane są nowe patenty, ale w dużej mierze jest to surowe doświadczenie dla konkretnego odbiorcy. Jeśli skrzyżowalibyśmy taką formę rozgrywki z RPGiem i dodali artystyczną szczyptę z popularnego Braid, wyszedłby nam Arranger.

A Role-Puzzling Adventure to najtrafniejsze określenie z możliwych. Przygoda Jemmy wygląda, jakby miała sobie przybić piątkę z Linkiem, ale tu każdy krok jest elementem układanki. Niekończącej się kostki rubika. Arranger trafi na wszystkie wiodące platformy 25 lipca 2024 roku.

Wyobraźcie sobie klasycznego izometrycznego RPGa, gdzie poruszamy się po kafelkach, zwiedzamy kolejne wioski, wykonujemy zadania, poznajemy nowych ludzi, a fabularnie szukamy siebie. Teraz narzućcie na niego formę gry logicznej, gdzie każdy ruch przestawia wszystkie kafelki w pionie lub poziomie. Każdy nasz krok miesza w świecie. Najczęściej niesie pomoc dzięki naszym szarym komórkom, ale bywa, że uprzykrzy życie mieszkańcom.

Ze swojej wioski Jemma planuje wyjść. Chcę poznać świat i odszukać samą siebie. Została odnaleziona jako niemowlę zostawione przed bramą w towarzystwie nieznanego nikomu symbolu. Czas rozwiązać zagadkę swojej przeszłości. Nie będę jednak ukrywał, że nie powinniście się nastawiać na przesadne zawiłości fabularne. Język jest raczej infantylny, żarty niewinne, a całość jest stonowana, dostosowując się do każdej grupy wiekowej. Jako RPG czystej krwi, Arranger by szybko przepadł.

Tyle że to przede wszystkim gra logiczna, w której wypada zerwać ze skostniałymi przyzwyczajeniami pędzenia naprzód do celu. Raz, że ten cel nigdy nie będzie nam się świecił na kilometr w postaci znacznika (spokojnie, nie powinniście się zgubić), a dwa, że szybkość może nie być naszym sprzymierzeńcem. Nie chcecie namieszać bardziej niż to warte?

Zagadka najczęściej polega na tym, żeby odblokować sobie dalszą trasę. Patenty na to są zmienne, otoczenie bywa coraz bardziej wredne, ale rdzeń zabawy pozostaje względnie niezmieniony. Spotkacie kamienie blokujące naszą kafelkową rewolucję, przyciski czekające na sprytne przytrzymanie przedmiotem, jak i walkę - ze statycznymi wrogami oraz z bossami. Walka to oczywiście nieco zbyt górnolotne określenie, bo na dobrą sprawę jest nią przestawienie kafelka z bronią na głowę przeciwnika. Są to po prostu kolejne łamigłówki w przebraniu.

Sprytne, urocze, ale wypada mieć świadomość, że to w swoim sercu zabawa logiczna i gameplay loop może zmęczyć przy dłuższych sesjach. Na pewno cieszy, że postanowiła być odważniejsza od innych. Nie poszła na łatwiznę, nie nałożyła na siebie ciągu leveli, a zaoferowała przygodę. Pełnoprawną, z dialogami (nawet jeśli niekoniecznie ciekawymi), z historią (nawet jeśli niekoniecznie dobrą) oraz barwnym światem.

Jego różnorodność jest również godna pochwały. Wszystko jest wyraziste, kolorowe i, choć tapla się w podobnym stylu, na pewno nie jest nudne. Czuć tu rękę Davida Hellmana - odpowiedzialny wcześniej za Braid. Nawet dałoby się te gry wrzucić do swojego osobnego worka gier logicznych, które oferują coś extra.

Arranger nie bał się wyjść poza sztywne ramy i wygrał. Furniture & Mattress LLC sprawili, że gra logiczna jest jakaś i nie kryje się jedynie za ciekawym pomysłem. Ewoluowała do rangi lekkiego, przygodowego RPGa. I może jej logiczna polewa nie uszczęśliwi największych wymiataczy gatunku i ostatnie poty nie zostaną z ich czoła wyciśnięte, ale to nie zmienia uśmiechu utrzymującego się większość czasu przed ekranem. Tytuł nie nadużyje naszej gościnności, będąc zabawą na ~5-6h.